คำอธิบาย

Ribociclib (LEE01) เป็นตัวยับยั้ง CDK4/6 ที่มีความจำเพาะสูง โดยมีค่า IC50 เท่ากับ 10 nM และ 39 nM ตามลำดับ และมีศักยภาพน้อยกว่ามากกว่า 1,000 เท่าเมื่อเทียบกับสารเชิงซ้อน cyclin B/CDK1

ในหลอดทดลอง

การบำบัดแผงของสายพันธุ์เซลล์นิวโรบลาสโตมา 17 ไลน์ด้วยไรโบซิคลิบ (LEE011) ตลอดช่วงขนาดยาสี่บันทึก (10 ถึง 10,000 นาโนโมลาร์) การรักษาด้วย Ribociclib ยับยั้งการเติบโตของสารยึดเกาะของสารตั้งต้นอย่างมีนัยสำคัญ สัมพันธ์กับการควบคุมใน 12 เส้นจาก 17 เซลล์นิวโรบลาสโตมาที่ตรวจ (ค่าเฉลี่ย IC50=306±68 nM โดยพิจารณาจากเส้นที่ละเอียดอ่อนเท่านั้น โดยที่ความไวถูกกำหนดเป็น IC50 น้อยกว่า 1μการรักษา M. Ribociclib สำหรับเซลล์นิวโรบลาสโตมาสองสาย (BE2C และ IMR5) พร้อมความไวต่อการยับยั้ง CDK4/6 ส่งผลให้เกิดการสะสมของเซลล์ขึ้นอยู่กับขนาดยาในระยะ G0/G1 ของวัฏจักรเซลล์ การจับกุม G0/G1 นี้มีความสำคัญที่ความเข้มข้นของไรโบซิคลิบที่ 100 นาโนโมลาร์ (p=0.007) และ 250 นาโนโมลาร์ (p=0.01) ตามลำดับ

หนูเมาส์ที่มีภูมิคุ้มกันบกพร่อง CB17 ซึ่งมี BE2C, NB-1643 (ขยายพันธุ์ MYCN, ไว ในหลอดทดลอง) หรือการปลูกถ่ายซีโนกราฟต์ EBC1 (ไม่ขยาย, ต้านทาน ในหลอดทดลอง) จะได้รับการบำบัดวันละครั้งเป็นเวลา 21 วันด้วย Ribociclib (LEE011; 200 มก./กก.) หรือด้วย การควบคุมยานพาหนะ กลยุทธ์การให้ยานี้ได้รับการยอมรับอย่างดี เนื่องจากไม่มีการลดน้ำหนักหรือสัญญาณอื่นๆ ของความเป็นพิษในแบบจำลองการปลูกถ่ายซีโนกราฟต์ใดๆ การเจริญเติบโตของเนื้องอกจะล่าช้าอย่างมีนัยสำคัญตลอด 21 วันของการรักษาในหนูที่ได้รับ BE2C หรือ 1643 ซีโนกราฟต์ (ทั้งคู่, p <0.0001) แม้ว่าการเจริญเติบโตจะกลับมาทำงานต่อหลังการรักษา

พื้นที่จัดเก็บ

โครงสร้างทางเคมี