คำอธิบาย

Ribociclib (LEE01) เป็นตัวยับยั้ง CDK4/6 ที่จำเพาะสูงที่มีค่า IC50 เท่ากับ 10 นาโนโมลาร์ และ 39 นาโนโมลาร์ ตามลำดับ และมีศักยภาพน้อยกว่า 1,000 เท่าเมื่อเทียบกับสารเชิงซ้อนไซคลิน B/CDK1

ในหลอดทดลอง

การรักษาแผงเซลล์นิวโรบลาสโตมา 17 สายพันธุ์ด้วยไรโบซิคลิบ (LEE011) ตลอดช่วงขนาดยาสี่ล็อก (10 ถึง 10,000 นาโนโมลาร์)การรักษาด้วย Ribociclib ยับยั้งการเจริญที่ยึดติดของซับสเตรตอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมใน 12 สายพันธุ์ของเซลล์นิวโรบลาสโตมา 17 สายพันธุ์ที่ตรวจสอบ (ค่าเฉลี่ย IC50=306±68 นาโนโมลาร์ โดยพิจารณาเฉพาะเส้นที่มีความละเอียดอ่อน โดยที่ความไวถูกกำหนดเป็น IC50 ที่น้อยกว่า 1μการรักษาด้วย M. Ribociclib ของเซลล์ประสาทสองกลุ่ม (BE2C และ IMR5) ด้วยความไวต่อการยับยั้ง CDK4/6 ส่งผลให้เกิดการสะสมของเซลล์ในระยะ G0/G1 ของวัฏจักรเซลล์การจับกุม G0/G1 นี้มีความสำคัญที่ความเข้มข้นของไรโบซิคลิบที่ 100 นาโนโมลาร์ (p=0.007) และ 250 นาโนโมลาร์ (p=0.01) ตามลำดับ

หนูเมาส์ภูมิคุ้มกันบกพร่อง CB17 ที่มี BE2C, NB-1643 (MYCN amplified, sensitive in vitro) หรือ EBC1 (non-amplified, resistance in vitro) xenografts ได้รับการรักษาวันละครั้งเป็นเวลา 21 วันด้วย Ribociclib (LEE011; 200 มก./กก.) หรือด้วย การควบคุมยานพาหนะกลยุทธ์การจ่ายยานี้ใช้ได้ดี เนื่องจากไม่มีการสูญเสียน้ำหนักหรือสัญญาณอื่นๆ ของความเป็นพิษที่สังเกตพบในแบบจำลองการปลูกถ่ายวิวิธพันธุ์พืชใดๆการเติบโตของเนื้องอกจะล่าช้าอย่างมีนัยสำคัญตลอด 21 วันของการรักษาในหนูทดลองที่มี BE2C หรือการปลูกถ่ายวิวิธพันธุ์ 1643 (ทั้งสองอย่าง p<0.0001) แม้ว่าการเจริญเติบโตจะกลับคืนสู่สภาพเดิมหลังการรักษา

พื้นที่จัดเก็บ

โครงสร้างทางเคมี